Murowany kościół ewangelicko - augsburski w Kutnie został wzniesiony w 1881 r. w miejscu wcześniejszej świątyni drewnianej wzniesionej dokładnie pół wieku wcześniej w odpowiedzi na potrzeby ludności ewangelickiej. W 1880 r. w miejsce drewnianego kościoła wybudowano murowany, który istnieje do dziś.

Kościół to klasyczny budynek neogotycki wybudowany na planie prostokąta. Posiada wysuniętą wieżę na planie kwadratu w elewacji frontowej, oraz zamkniętą trójbocznie absydą. (Apsyda (lub absyda) – pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione do bryły świątyni i otwarte do jej wnętrza. Zazwyczaj zamyka prezbiterium, czasem nawy boczne i ramiona transeptu lub westwerk. Apsyda jest zwykle mniejsza lub równa bryle części budynku, która jest przez nią zamknięta.)

Blaszany dach kościoła jest dwuspadowy. Elewacje boczne czteroosiowe podzielone są pseudopilastrami toskańskimi. (Pilaster – lokalne pogrubienie ściany w formie płaskiego filara ustawionego przy ścianie, nieznacznie występującego przed lico ściany. Pełni on zarówno funkcję konstrukcyjną, jak też dekoracyjną (rozczłonkowuje ścianę). Może stanowić część obramienia otworów okiennych, drzwiowych lub bramnych. W starożytności pilastry występowały dużo rzadziej niż półkolumny i używane były głównie w architekturze rzymskiej.

Podobnie jak kolumna składa się z głowicy (najczęściej w którymś z klasycznych porządków), gładkiego lub kanelowanego trzonu oraz czasami z bazy i cokołu.)

Pseudpilastry w omawianym budynku budowane są by podnieść atrakcyjność wizualną, rzadko mają znaczenie techniczne. Między nimi umieszczono wąskie, wysokie, ostrołukowe okna. Wieża jest trzykondygnacyjna z wejściem do strony kościoła, zwieńczona z czterech stron trójkątnymi szczytami, przykryta hełmem w formie ostrosłupa o podstawie sześcioboku. Jednoprzestrzenne wnętrze poprzedzone kruchtą.

Budynek kościoła w 1989 r. dzięki zaangażowaniu Hermana Nijhofa, ewangelika z Holandii, został gruntownie odrestaurowany.